ابو هاشم
جعفری گوید: در تنگنای سختی از زندگی گرفتار شدم، به حضور امام هادی علیه
السلام رفتم، وقتی در محضر او نشستم فرمود: ای اباهاشم درباره کدام نعمتی
که خداوند به تو داده است می توان شکر گذار او باشی؟
من ساکت ماندم وندانستم چه بگویم.
حضرت
فرمود: خداوند ایمان را روزی تو کرد و به وسیله آن بدنت را از آتش دوزخ
مصون کرد و عافیت و سلامتی را نصیب تو گردانید و تو را بر اطاعتش یاری نمود
و به تو قناعت بخشید و از اینکه خوار و بی آبرو گردی حفظ کرد.
ای
ابا هاشم من در آغاز این نعمتها را به تو یاد آوری کردم چرا که گمان بردم
می خواهی از آن کسی که آن نعمتها را به تو بخشیده است شکایت کنی و من دستور
دادم صد دینار به تو بپردازد آن را دریافت کن